Δύο από τους μετεωρολόγους του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, μεταξύ της ομάδας που εντόπισε για πρώτη φορά τα δύο διαδοχικά κύματα κακοκαιρίας που επρόκειτο να πλήξουν τις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, την Πρωτοχρονιά και τις επόμενες ημέρες, ονομάζονταν Ραφαήλ και Σοφία. Και κάπως έτσι, η ομάδα που θα έδινε τα στοιχεία για την πρόγνωση της συγκεκριμένης κακοκαιρίας, αποφάσισε να ονομάσει τα δυο διαδοχικά κύματα κακοκαιρίας, “Ραφαήλ” και “Σοφία”.
Από την αρχή του 2017, αποφασίσθηκε να δίνονται ονόματα σε κακοκαιρίες με χαμηλά βαρομετρικά και διαταραχές οι οποίες αναμένονται να επιφέρουν σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στη χώρα. Ακολουθώντας την πρακτική Ευρωπαϊκών Μετεωρολογικών Υπηρεσιών και των ΗΠΑ επίσης (πχ. τυφώνας Κατρίνα), η ονοματοδοσία αποσκοπεί στο να διευκολύνει την μεταφορά της πληροφορίας στους πολίτες ώστε να λάβουν, στο μέτρο του δυνατού, όλα τα απαραίτητα μέτρα/προφυλάξεις για την προστασία της ζωής και της περιουσίας τους.
Η αρχή έγινε με την εξαήμερη κακοκαιρία Αριάδνη (05-11/01/2017) και το εγχείρημα θεωρήθηκε επιτυχημένο. Αποφασίστηκε έτσι πως όταν τα προγνωστικά στοιχεία καταδεικνύουν ότι αναμένονται καιρικές συνθήκες οι οποίες ενδεχομένως θα δημιουργήσουν προβλήματα, θα δίνονται ονόματα, με γνώμονα πάντα την σοβαρότητα της κατάστασης, ώστε να αποφευχθούν υπερβολές.
Η ονοματοδοσία ακραίων καιρικών φαινομένων αποτελεί μια παλιά «συνήθεια». Κατά τον 19ο αιώνα οι τυφώνες στην Καραϊβική έφεραν το όνομα του αγίου που γιόρταζε την ημέρα εκδήλωσης του φαινόμενου. Αργότερα, οι μετεωρολόγοι άρχισαν να περιγράφουν τους τυφώνες με τις γεωγραφικές συντεταγμένες της θέσης όπου εκδηλώνονταν, γρήγορα όμως συνειδητοποίησαν ότι ήταν ευκολότερο να χρησιμοποιούν σύντομα, διακριτά ονόματα, τα οποία υπόκεινται σε μικρότερη πιθανότητα λάθους σε σχέση με τις παλαιότερες, δύσχρηστες μεθόδους. Τα πλεονεκτήματα αυτά είναι πολύ σημαντικά για την ανταλλαγή λεπτομερών πληροφοριών από εκατοντάδες σταθμούς, παράκτιες βάσεις και πλοία στους ωκεανούς.
Η χρήση γυναικείων ονομάτων στις κακοκαιρίες καθιερώθηκε τη δεκαετία του ‘40, υπό την επίδραση του μυθιστορήματος “Καταιγίδα” του Τζορτζ Ρ. Στιούαρτ, που εκδόθηκε το 1941. Από το 1953, τα ακραία καιρικά φαινόμενα παίρνουν τα ονόματά τους από καταλόγους που εκπόνησε το Εθνικό Κέντρο Τυφώνων των ΗΠΑ, οι οποίοι ενημερώνονται σήμερα από μια διεθνή επιτροπή του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO). Οι κατάλογοι αυτοί είχαν μόνο γυναικεία ονόματα μέχρι το 1979, αλλά έκτοτε άρχισαν να χρησιμοποιούνται και αντρικά.
Στην Ελλάδα, όταν οι επιστήμονες του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ένα βαρομετρικό χαμηλό είναι επικίνδυνο, τότε αυτό παίρνει ένα όνομα, κατά προτίμηση από την ελληνική ιστορία ή μυθολογία. Μία από τις εξαιρέσεις είναι τα τελευταία “φαινόμενα”, ο “Ραφαήλ” και η “Σοφία”.
Τέλος να σημειώσουμε ότι όπως έγινε γνωστό, η επόμενη κακοκαιρία μετά τη “Σοφία” έχει ήδη όνομα και θα λέγεται “Τηλέμαχος” όπως ο μυθικός ήρωας της Ιθάκης, γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης.
Αφήστε μια απάντηση