«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 101 ετών, ο Θέμης Μαρίνος, ο τελευταίος επιζών της θρυλικής ομάδας που ανατίναξε τη γέφυρα του Γοργοποτάμου μαζί με άλλους αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ και συμμάχους Βρετανούς καταδρομείς. Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1917 και ήταν έγγαμος με τρία τέκνα. Σπόυδασε οικονομολόγος και υπηράτησε στον Ελληνικό Στρατό ως έφεδρος αξιωματικός του πυροβολικού και καταδρομέας αλεξιπτωτιστής.
Το 1940 πολέμησε στο ελληνοαλβανικό μέτωπο. Το 1941 πολέμησε στην Κρήτη απ΄ όπου διέφυγε στην Αίγυπτο με υποβρύχιο και κατετάγη στην 1η Ελληνική Ταξιαρχία που στρατωνίζονταν στο βρετανικό Κέντρο Ειδικής Εκπαιδεύσεως στην Παλαιστίνη. Το 1942 συμμετέσχε στη βρετανική ομάδα αλεξιπτωτιστών που προσγειώθηκε στην Ελλάδα και ανατίναξε τη σιδηροδρομική γέφυρα Γοργοποτάμου με τη βοήθεια του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ ένα σαμποτάζ που είχε σκοπό να διακόψει τον εφοδιασμό των Γερμανών στη Β. Αφρική.
Αρχές 1944 επέστρεψε στη Μέση Ανατολή και τον Απρίλιο ανέλαβε αρχηγός ειδικής επιχειρησιακής Αποστολής (κωδικό όνομα «Dastard») στα γερμανοκρατούμενα νησιά του Ιονίου, η οποία διήρκεσε μέχρι τέλος Νοεμβρίου 1944. Από το 1945 έως το 1949 χρημάτισε μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Ελέγχου Βουλγαρίας (Σόφια) και σύνδεσμος της Βαλκανικής Επιτροπής Παρατηρητών του ΟΗΕ κατά τον Εμφύλιο πόλεμο.
Επαγγελματικά εργάστηκε στην αεροπορική εταιρεία ΤWA, στο Υπουργείο Συντονισμού, στους ΣΕΚ (ΟΣΕ) ως αναπληρωτής γενικός διευθυντής οικονομικού, στην ΕΤΕΒΑ ως σύμβουλος και στην Τράπεζα Επενδύσεων ως πρόεδρος. Στο εξωτερικό εργάστηκε στον ΟΗΕ (Ιαπωνία), στο Ιράν, στην Παγκόσμια Τράπεζα (Αιθιοπία, Ζαΐρ) και στην εταιρεία «Κ. Δοξιάδης» (Γκάνα, Λιβύη).
Του απενεμήθη ο βαθμός του Βρετανού λοχαγού και στη συνέχεια ταγματάρχη. Έλαβε πολλές πολεμικές διακρίσεις, ελληνικά και ξένα παράσημα.
Αφήστε μια απάντηση