Αντιδράσεις και στην Ημαθία προκάλεσε η απόφαση να χορηγηθεί νέα άδεια στον Δημήτρη Κουφοντίνα, που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης έχοντας καταδικαστεί ως μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη. Μια από τις απόψεις που σχολιάστηκαν ευρύτερα ήταν κι αυτή του βεροιώτη δικηγόρου Κώστα Πουλασουχίδη, που δεν συνηθίζει να λέει πολλά, όταν όμως το κάνει είναι πάντα ευθύβολος και απέριττος.
Το εάν συμφωνεί κάποιος μαζί του, είναι άλλο θέμα, εκείνο όμως που θέλουμε να επισημάνουμε διαβάζοντας την άποψή του, είναι ο σοβαρός τρόπος με τον οποίο εκφράζεται ο έμπειρος νομικός (χωρίς κραυγές και ακρότητες) και η νηφαλιότητα που τον χαρακτηρίζει, έστω κι αν είναι δεικτικός και καταγγελτικός. Προσόντα και αυτοσυγκράτηση που δύσκολα συναντάς στην εποχή μας, ειδικά σε σχόλια όπως η περίπτωση Κουφοντίνα. “Έγραψε” λοιπόν και δημοσίευσε στο διαδίκτυο, ο Κώστας Πουλασουχίδης:
“Ουαί υμίν Φαρισαίοι υποκριτές!! Βγήκε λέει με άδεια ο Κουφοντίνας. Προφανώς βγήκε νόμιμα, είναι όμως ηθικό να βγαίνει ένας εκτελεστής; Ο, τι είναι νόμιμο είπε κάποιος, είναι και ηθικό!! Το είπε για να δικαιολογήσει τις δικές του πομπές. Οι ομοϊδεάτες του τον δικαιολόγησαν και σήμερα κυκλοφορεί όχι μόνο ελεύθερος, αλλά έχει και γνώμη ότι το νόμιμο δεν είναι πάντα ηθικό… Βέβαια αυτός δεν εκτέλεσε κόσμο, κάτι χρήματα έβγαλε έξω, κάτι μαϊμού εταιρίες έστησε στο εξωτερικό, ποιος δεν το κάνει άλλωστε..
Έτσι αυτοί που χρεοκοπούν τις εταιρίες τους από τις οποίες θησαύρισαν σε βάρος της υγείας του κόσμου και με τις πλάτες των εργαζομένων σ’ αυτές, είναι νόμιμο να κυκλοφορούν γελώντας κατάμουτρα στους υπαλλήλους τους που σύρονται στις αίθουσες των δικαστηρίων, χωρίς να γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν στο διηνεκές…
Το χειρότερο όμως στην περίπτωση του Κουφοντίνα είναι ότι δεν δήλωσε μετανιωμένος για τις ειδεχθείς πράξεις του. Βέβαια τι επαναστάτης θα ήταν αν, για να πετύχει ελαφρυντικά ή για να βελτιώσει τη θέση του, δήλωνε μετάνοια; Δυστυχώς όλοι εμείς που κατά καιρούς σχολιάσαμε “ε ρε, τι 17Ν χρειάζεται” προτιμάμε αυτούς που εντελώς ανερυθρίαστα διαγράφουν το παρελθόν τους και (επαν)έρχονται για να μας (ξανά)σώσουν, ενώ γνωρίζουμε και μεις κι αυτοί ότι πέρα από τη δική τους επιβίωση, δεν ενδιαφέρονται ούτε για τον πόνο, ούτε για την αδικία και δις δυστυχώς ούτε και για την ανθρώπινη ζωή.. Γι αυτό δε δεν έχουν πρόβλημα να αλλάζουν ιδεολογία, δεσμούς και φίλους…
Άρα λήθη στο παρελθόν του Κουφοντίνα; Όχι βέβαια, αλλά μνήμη για όλους και για όλα.. Γνωρίζοντας ότι το νόμιμο δεν είναι ηθικό πάντα και οι μετανιωμένοι συνήθως είναι επικίνδυνοι...”
Αφήστε μια απάντηση